"โจอี้ บอย" ตกใจ เล่าระทึกชายปริศนา บุกบ้านกลางดึก หมาก็เล็กเมียก็ท้อง

17 ตุลาคม 2567

"โจอี้ บอย" เล่าระทึก โดนชายปริศนา บุกบ้านกลางดึก หมาก็เล็กเมียก็ท้อง ห่วงครอบครัวตะโกนให้ไปหลบชั้นบน แถมไม่ใช่ครั้งแรก

เป็นเรื่องราวที่น่าตกใจอย่างมาก เมื่อ "โจอี้ บอย" เล่าระทึก ชายปริศนาบุกเข้ามาในบ้านพักกลางดึก ทำให้ทั้งโจอี้บอยและภรรยาต้องเผชิญกับความหวาดกลัว หมาก็เล็กเมียก็ท้อง แถมนี่ไม่ใช่ครั้งแรก โดยได้ออกมาโพสต์ข้อความพร้อมภาพ ผ่านเฟซบุ๊ก Apisit Joeyboy Opasaimlikit ระบุว่า 

โจอี้บอย ตกใจ เล่าระทึกชายปริศนา บุกบ้านกลางดึก หมาก็เล็กเมียก็ท้อง

“พ่อลูกอ่อน”

คืนก่อนครับ ผมกับภรรยานอนดูทีวีอยู่ห้องรับแขกชั้นล่างจนผลอยหลับไปทั้งคู่ อย่างที่เราทำอยู่เป็นประจำ

จู่ๆภรรยาก็ลุกตื่นขึ้นมาเขย่าตัวผม พูดเสียงตื่นเต้นเบาๆบอกว่ามีคนอยู่หน้าประตู

ผมนี่เด้งตื่นขึ้นมาพร้อมกับตะโกน

“บอย!!! บอยๆเหรอ?!!!”

ใจแว้ปแรกคือพี่บอยคนขับรถ แต่อีกแว้บตอนมองนาฬิกาคือตี3กว่า

“บอยจะมาทำไมวะ!..”

มองลอดมุ้งลวดบานเกร็ดออกไปเห็นเงาคนตะคุ่มๆ มือมันพยายามกดรหัสตัวเลขเปิดประตู เหมือนคนรู้ว่าประตูบ้านเราเป็นล็อคแบบไฟฟ้ารหัส แต่มันกดผิดไปเรื่อยๆอยู่อย่างนั้น

ผมรีบเดินไปชิดหน้าต่างเพื่อมองมันชัดๆ ชัดเจนเลยใครก็ไม่รู้ สะพายเป้มา

“ใครวะ?” ผมตะโกนถาม มันไม่ตอบแต่กดรหัสผิดๆเสียงดัง

ติ้ดๆๆๆๆแอดดด ติ้ดๆๆๆๆแอดดด

อยู่อย่างนั้น ผมเริ่มกลัวแล้วครับ มันไม่ใช่ครั้งแรกที่มีเหตุการณ์แบบนี้ มันเคยมีคนพยายามจะบุกเข้ามาครั้งนึง ตอนกลางวันแสกๆเมื่อหลายปีมาแล้ว

ผมรีบตะโกนบอกภรรยาให้รีบวิ่งขึ้นข้างบน ออลลี่หมาผมดุมากเวลาคนมาส่งของ

แต่ตอนนี้กลับนิ่งเงียบเมื่อได้ยินเสียงผมตะโกนไล่ไอ้ตัวหน้าประตูดังขึ้นเรื่อยๆ

ออลลี่มันคงตกใจไม่เคยเห็นป๊าตะโกนเสียงดังขนาดนั้น

“ออกไปๆนี่บ้านกู!!”

มันยังคงเงียบและพยายามจะเข้าบ้านผมให้ได้

ผมตัดสินใจวิ่งตามภรรยาขึ้นไปชั้น2เพื่อไล่เธอขึ้นไปล็อคห้องนอนข้างบน แล้วให้โทรแจ้งตำรวจ

ในใจตอนนี้ผมเริ่มกลัวมากๆแล้วครับ

คือถ้าเป็นโจรเผชิญหน้ากับเจ้าของบ้าน ต้องวิ่งหนีไปแล้วหรือเปล่าวะ..

หรือถ้าคิดจะมาทำร้ายมันคงถีบประตูพังกระจกเข้ามาแล้ว สรุป..มึงเป็นใคร?

มาทำอะไร?

มึงมายืนกดรหัสประตูกูได้ไง?

มึงรู้ได้ไงประตูกูเป็นแบบกด?

ร้อยพันคำถามปนกับหาทางออกจะเอายังไงต่อดี หมาก็เล็กเมียก็ท้อง

“ต้องหาทางป้องกันครอบคร้วละกู”

(เดี๋ยวมาเล่าต่อ)

ปล. ยังไม่อยากแจ้งความนะ เผื่อมึงผ่านมาเห็น รีบอินบ้อกมาเจรจากะกูนะ


โจอี้บอย ตกใจ เล่าระทึกชายปริศนา บุกบ้านกลางดึก หมาก็เล็กเมียก็ท้อง
 

“พ่อลูกอ่อน..2”

ความตื่นเต้นผมเริ่มมากขึ้นเรื่อยๆ เพราะภาพในหัวตอนนี้คือมันจะบุกเข้ามาได้ตอนไหนก็ไม่รู้

แล้วกูต้องทำยังไงดี?

อาวุธในมือตอนนี้ก็ไม่มี

เมียก็ไม่ยอมทิ้งผัววิ่งขึ้นไป ไอ้หน้าประตูก็ต้องไล่

ไอ้เมียบนบันไดก็ไล่ไม่ยอมขึ้นไป

(อันนี้ฝากเป็นบทเรียนเลยนะครับสาวๆ มีเรื่องช่วยรีบหนีไปก่อนผู้ชายมันจะได้คล่องตัว)

สรุปผมฉวยอาวุธได้ก็รีบวิ่งลงมาเผชิญหน้ามันตรงหน้าต่างอีกครั้ง

“เห้ย!! บ้านมึงอยู่ไหน!!??” ผมตะโกนเตือนสติมันไปอีกครั้ง คราวนี้มันหันมามามองหน้าผมบอก

“บ้านกูอยู่นี่..” พร้อมกับชี้ไปที่ประตูบ้านผม

ขนลุกเลยกู.. ไอ่สัดนี่ผีหรือโรคจิตวะเนี่ย

“บ้านกูเลขที่5xxx” มันพูดต่อ

นั่นไงไอ่สัด มึงเมาละไอ่เหี้ย.. ผมคิดในใจแล้วบอกมันไปว่า

“มึงมาผิดที่ละ!!” ขณะพูดไปผมยกมือถือถ่ายมันไว้ตลอด มันหันมาเจอกล้องมีสะดุ้งด้วย

“อุ้ย ถ่ายด้วยเหรอ?!” มันเริ่มหน้าตาตื่น สร่างเมาขึ้นมานิดละ จะเดินถอย ผมตวาด

“มึงอย่าเพิ่งไป!! ตำรวจกำลังมา!! รอก่อน!!”

ผมพูดจบมันรีบเดินหนีออกไป จะไล่ตามไปจับไว้ก็ไม่กล้า ไม่รู้ว่าเมาแล้วมีอาวุธไหม

สรุปมันหนีไปก่อนตำรวจมาถึง มีทั้งกล้องวงจรปิดกะกล้องมือถือจับหน้าไว้ได้ชัดเจน แถมยามข้างบ้านเห็นเป็นพยานตอนเดินเข้าเดินออกด้วย

เมาแบบนี้เจอบ้านไหนเค้าไม่ล้อเล่นด้วย ตายนะครับเนี่ย บุกเข้ามาถึงประตูภายในตัวบ้าน

กูมีธนูก็ต้องยิงฝาบ้านขู่แล้วค่อยยิงเข่ามึงอีกวุ่นวายตายห่า

โจอี้บอย ตกใจ เล่าระทึกชายปริศนา บุกบ้านกลางดึก หมาก็เล็กเมียก็ท้อง

ขอบคุณเฟซบุ๊ก Apisit Joeyboy Opasaimlikit