รู้แล้วร้องอ๋อ "ข้าวเกรียบปากหม้อ" ทำไมถึงเรียกชื่อนี้

เมนูแป้งใสหนึบห่อไส้หมูสับกับถั่วไว้ข้างใน เคยสงสัยไหมทำไมเรียก "ข้าวเกรียบปากหม้อ" เพราะข้าวเกรียบที่รู้กันจะเป็นแผ่นโปร่งๆกรอบๆ แต่ขนมชนิดนี้เป็นแป้งนิ่มแถมวิธีการทำก็ไม่เหมือนกันเลยแม้แต่นิดเดียว วันนี้เราจะพาไปหาคำตอบ รู้แล้วจะร้องอ๋อเลย

ข้าวเกรียบปากหม้อ หรือ ปากหม้อ เป็นอีกหนึ่งเมนูที่คนไทยรู้จักกันดี ได้รับความนิยมมาตั้งแต่สมัยก่อนยาวนานมาจนปัจจุบัน เป็นอาหารที่หาซื้อได้ทั่วไปตามตลาดนัดรวมถึงบนห้างสรรพสินค้า ทำจากแป้งห่อไส้ต่างๆเช่น ไส้เค็ม (ไส้หมู) ไส้หวาน หรือไส้ไก่ ห่อเป็นชิ้นแล้วโรยกระเทียมเจียว กินกับผักแนมอย่างผักกาดหอม ผักชี และพริกขี้หนู อร่อยเกินบรรยาย

และสำหรับชื่อที่มาของเมนูนี้สันนิษฐานว่าเมื่อแป้งได้รับความร้อนจนพองและสุก จะมีหน้าตาเหมือนข้าวเกรียบว่าว จึงเรียกติดปากว่าข้าวเกรียบมาจนถึงทุกวันนี้

ข้าวเกรียบปากหม้อ ทำจากแป้งข้าวเจ้า แป้งมัน และแป้งเท้ายายม่อม นำมาราดและแผ่ให้เป็นแผ่นบนผ้าขาวบางห่อปากหม้อที่ต้มน้ำร้อนไว้ เป็นการทำให้สุกด้วยไอน้ำหลักการเดียวกับการนึ่ง มีหลายสูตรทั้งไส้เค็ม ไส้หวาน ไส้เค็มจะโรยกระเทียมเจียวกินกับผัก ส่วนไส้หวานจะราดน้ำกะทิโรยงา หอมหวานอร่อยไปอีกแบบ

วิธีทำคือกรองผ้าขาวบางมาขึงปากหม้อ รัดให้แน่นและตึง เจาะผ้าริมขอบปากหม้อเป็นรูขนาดเล็กเพื่อให้ไอน้ำพุ่งออกมา นำไปตั้งบนไฟน้ำน้ำในหม้อเดือด จากนั้นนำแป้งที่นวดมาแล้วประมาณหนึ่งทัพพีละเลงเป็นรูปวงกลม เมื่อแป้งสุกพองจึงใส่ไส้กลางแผ่นแป้ง ก่อนใช้ไม้พายที่แตะน้ำมันถั่วเหลืองแล้วไปปาดแป้ง ห่อแป้งเป็นรูปสี่เหลี่ยม ใส่ภาชนะพร้อมรับประทาน