"ความสุข"ที่แท้จริง คือการให้โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน

บันทึกคนดี : นางฟ้า-เทวดาของสัตว์จร 
วันนี้ ทีมงาน เพ็ทพาเพลิน -ไทยนิวส์ ขอพาทุกท่านไปรู้จักกับ เทวดาของหมาจร

ผมชื่อ จักรพันธ์ จุ่สกุลนะครับ ชื่อเล่นชื่อ พัน ปีนี้อายุ 37 ปีครับ
เดิมทีผมเป็นคนชุมพรครับแล้วก็มาเรียนต่อที่ประจวบคีรีขันธ์ครับ แต่ทีนี้พอย้ายครอบครัวแม่ย้ายครอบครัวมาอยู่นครปฐมก็เลยมาทำงานที่นี่ครับ 

จุดเริ่มต้นคือการชอบน้องหมาแฟนเลยเอามาเลี้ยง พอเลี้ยงปุ๊บผมก็เลี้ยงให้เขาตอนที่เค้าไม่อยู่ไปทำงานผมก็ได้เลี้ยงให้ แล้วก็เกิดความผูกพันจากหมาตัวแรกที่เลี้ยงครับเป็นตัวเมียที่นี้เค้าก็คลอดลูกออกมาแล้วก็เก็บลูกเขามาเลี้ยงสองตัว พอช่วงผ่านมาซักระยะหนึ่งก็เริ่มจากการรักหมาของตัวเองจนรักหมารักแมวในบ้าน แล้วก็กลายเป็นว่าเราไปเจอน้องน้องหมาที่อยู่ข้างทางก็เลยบอกกับแฟนว่าให้ข้าวไหม แฟนก็ให้เหมือนกับให้หมาที่บ้านเลย
ทีนี้พอให้ครั้งแรกมันก็มีครั้งที่สองครั้งที่สามแล้วพอผมเลิกงานสองทุ่มอย่างเนี่ยขับรถผ่านน้องหมาก็มาดักรอจากนั้นรอแล้วก็วิ่งตามก็เลยบอกแฟนว่าจะให้ตลอดเลย ทีนี้ไปตามหาหมาตัวนี้อยู่ตรงไหนเพราะว่ากลางคืนไม่เห็นมีบ้าน พอตามไปดูก็พบว่าน้องหมาถูกปล่อยทิ้งจากคนที่เค้าย้ายบ้านไปแล้ว ก็เลยเป็นจุดเริ่มต้น

เริ่มจากการให้ข้าวแล้วก็ทำวัคซีนทำหมันติดต่อมูลนิธิทำหมันเราก็เริ่มทยอยหาบ้านแล้วก็ช่วยทำเพิงพักที่พักน้องหมาตอนฝนตกอะไรแบบนี้สงสารตอนเปียกฝนมั่งอะไรมั่งก็เลยทำให้ ผมว่ามันเหมือนกับการทำบุญนะครับ เหมือนผมไม่ได้ไปทำบุญที่วัดเลยนะผมจะบอกแฟนว่าเวลาไปทำบุญที่วัดจะมีเวลาแบบนี้ทั้งครึ่งวันเลยนะ แต่ถ้าให้ข้าวน้องเนี่ยมันครึ่งชั่วโมงชั่วโมงนึงก็เสร็จ และบางทีพอทำมาเรื่อยเรื่อยก็มีป้ามารู้จักป่ะคนนึงเค้าก็แบ่งข้าวมาให้ผมเอาไปทุกเย็นจะบอกว่าฝากข้าวไปให้หมาด้วยนะลูกนะเอาไปเผื่อให้หน่อยป้าไม่ได้ไป ผมกับไปกับแฟนสองคนไปให้ข้าวหมา ทำมาประมาณห้าปีแล้วห้าปีที่ทำจริงๆจังจัง แล้วก็เจอพวกเวลาที่เค้าโดนรถชนน้องหมาโดนรถชนอะไรแบบนี้ก็ช่วยช่วยเบื้องต้นก่อนครับบางทีก็มีน้องมาขอบริจาคช่วยเหลือผมก็ส่วนใหญ่ไม่ได้บริจาครับโดยตรงเพราะว่าเกรงใจด้วยเราก็ด้วยความให้น้องหมาไม่ได้เยอะมากก็เลยสามารถช่วยเองได้ ให้เยอะสุดก็ประมาณ 50 ถึง 60 ตัวต่อครั้งถ้าเป็นที่บ้านจะเตรียมข้าวเอาไว้อาทิตย์ละประมาณ 15 กิโลข้าวกระสอบนึง 300 ต่อหนึ่งกระสอบใช่ไหมครับแล้วก็อาหารเม็ดที่อยู่ที่หนึ่งกิโล 40 บาท 50 บาทแล้วแต่ร้านเลยค่าใช้จ่ายวันนึงประมาณ 300 น่าจะได้อยู่เพราะว่ามีเรื่องของอาหารเม็ดข้าวแล้วก็พวกตับเป็ดตับไก่เวลาผมไปซื้อเนี่ยผมซื้อเป็นโลมาหั่นเป็นชิ้นเล็กๆแล้วก็ใส่ให้บางทีก็เป็นพวกปลานึ่งปลานิลโลละ 50 ถึง 60บาทสามโลแล้วก็มาใส่เนื้อทอดบ้างอะไรบ้างแล้วก็ได้โครงไก่มาอีกก็จับโครงไก่มาฉีกเล็กๆให้น้อง ไม่เคยให้ชิ้นใหญ่ ๆ เรื่องกระดูกผมกลัวที่สุดแล้วกลัวติดคอไม่เคยให้เลย

ช่วงที่ผมให้จะให้เป็นสองเวลาเช้า 7 โมงถึง 7 โมงครึ่งแล้วก็ช่วงเย็นตอนพักเบรคจะมีแบบครึ่งชั่วโมงก็จะมาให้ข้าวน้อง แต่ถ้าเป็นบางที่ที่ใกล้บ้านผมดูแล้วว่ามันใกล้บ้านชุมชนก็จะเลือกที่หนีออกห่างเพราะว่าบาง. เค้าไม่อยากให้เราให้ไม่โอเคเรากลัวตรงนั้นตลอดกลัวว่ารถจะมาชนมาขวางทางเดินรถด้วยก็เลยเลือกไปในมุมอบีในป่าในซอยบ้านร้างโรงเรียนชุมชนที่ไม่มีคนให้  ช่วงที่พอเราแบบเงินเดือนเราได้น้อยเศรษฐกิจโอทีได้น้อยผมก็จะคุยกับแฟนผมว่าหยุดทำไมเพราะว่ากำลังซับเราไม่ค่อยมีคราวนี้พอหยุดได้วันนึงขับรถผ่านน้องไม่มีอะไรกินเราเห็นและรู้สึกตัองกลับไปให้ หาซื้อลูกชิ้น อะไรที่อยู่ใกล้ๆ ก็เลยเหมือนชินแล้วที่ต้องให้แต่ว่าก็เหนื่อยเหนื่อยแล้วก็แฮปปี้ด้วยค่ะรู้สึกผิดตอนที่เค้าผมไปเจอน้องหมาที่ว่ายน้ำผมเจอชุดแรกแต่ผมไปเจอไอ้ตัวเล็กที่มันคลอดมาใหม่ใหม่ผมลืมหมาตัวเก่าที่ช่วยกันแตกแรกเพราะว่าด้วยความว่าหมาจนโตแล้วผมก็เลยเลือกไปดูหมาที่คลอดใหม่ใหม่หมาจรที่คลอดใหม่ ก็เลยทิ้งไอ้จ่าฝูงตัวนั้นเรียกว่าผมแล้วอ่ะจ่าฝูงคราวนี้ผมตามหาดูด้วยความที่น้องหมาเริ่มโตผมก็ตามไปหาตัวที่เคยช่วยที่ดีมารู้สึกว่าเค้าป่วยเซล้มล้มแล้วเลยเล่าให้ฟังว่าเหลือตังค์อยู่ 500 ก็เลยโทรไปบอกหมอ ว่าผมพอทำวัคซีนได้ไหมผมมีตัง 500 เค้าบอกว่าไม่ได้หรอกเพราะว่าตังค์เราไม่พอค่าวัคซีนผมก็เลยบอกว่าผมมี 500 บาทสุดท้ายผมไม่กินผมขอช่วยเค้าก็ให้วัคซีนแล้วผมก็ยืนและมานสองอาทิตย์ยืนได้สองอาทิตย์แล้วน้องก็ล้มอีกรอบนึง อันนี้เดินไม่ได้เลยผมกับแฟนก็เลยได้ช่วยไปหาไซริงกับน้ำเกลือมาฉีดให้ทุกวัน แล้วผมฉีดจนน้องกระตุกแบบไม่ไหวแล้วแบบยาฉีดอะไรอย่างนี้ แล้วผมก็น้ำตาร่วงใส่ตัวน้องคนไม่เคยฉีดยาแบบพวกเป็นคนกลัวเข็มแต่ผมพยามจะช่วยก็เลยยอมทำฉีดทุกวันได้ประมาณอาทิตย์นึงแล้วเค้าก็ไปตายในมือเลย อยากให้ช่วยเรื่องทำหมันในบางจุดที่เราไม่สามารถทำได้เพราะว่าค่าใช้จ่ายยิงยาเข็มนึงก็ 300 ถึง 400 บาทเพราะว่าทำหมันเนี่ยเป็นเรื่องคุมกำเนิดภายในบ้านอย่างเช่นบ้านไหนมีน้องหมาแมวเยอะเยอะเนี่ยอย่าให้คุมกำเนิดไม่งั้นเค้าก็ไปธีอื่นไปรวมตัวกับหมาจรทั่วไปก็จะกลายเป็นเยอะขึ้นเรื่อยเรื่อยครับ น้องน่ารักมีความน่ารักในตัวผมว่าเป็นสัญลักษณ์ของความซื่อสัตย์อันดับหนึ่งในความรู้สึกแล้วผมก็อยากให้ทุกคนไม่ว่าใครช่วงอายุเท่าไหร่มีความเมตตาน้องเยอะเยอะครับแล้วก็อยากให้เขาได้เท่าที่เขาได้ครั้งหนึ่งในชีวิตอย่าให้มีที่นอนมีบ้านที่อยู่ดีดี ผมก็บอกกับแฟนตลอดว่าถ้าผมไม่อยู่อย่าทิ้งน้องเค้าก็รับปากว่าเค้าจะช่วยว่าจะให้ได้ทุกวัน

บันทึกคนดี : นางฟ้า-เทวดาของสัตว์จร | ตอน พี่พัน เทวดาของหมาจร