ปลาบู่ทอง กับ ความเชื่อกลับชาติมาเกิด

ปลาบู่ทอง กับ ความเชื่อกลับชาติมาเกิด 

 

นานมาแล้ว มีชายหาปลาคนหนึ่งชื่อว่า ทารก (อ่านว่า ทาระกะ) มีภรรยาสองคน ได้แก่ ขนิษฐา คนที่สองชื่อว่า ขนิษฐี นางขนิษฐามีลูกสาวคนเดียวชื่อว่า เอื้อย ในขณะที่นางขนิษฐีมีลูกสาวสองคนชื่อ อ้าย กับ อี่

 

แต่ ทารก ชายหาปลาไม่ชอบรักกับนางขนิษฐา รวมถึงลูกสาวอย่างเอื้อย จึงมักจะดุด่าและบังคับให้ทำงานหนักทุกวัน ในขณะที่นางขนิษฐี ผู้เป็นภรรยาน้อยกับลูกสาวสองคนใช้ชีวิตอยู่อย่างสบายเพราะไม่ต้องทำงานหนัก

 

อย่างไรก็ตามทั้งนางขนิษฐีและลูก ๆ ยังเกลียดนางขนิษฐาและเอื้อยอีก ซ้ำยังอิจฉาริษยา และหาทางกลั่นแกล้งสองแม่ลูกอยู่ตลอดเวลา ในทุก ๆ เช้า ชายหาปลาจะออกไปทอดแหหาปลาในแม่น้ำ และจะมีภรรยาสองคนผลัดกันเป็นคนพายเรือ ให้คนละวันหลังจากได้ปลามากพอในแต่ละวันแล้วก็จะนำไปขายที่ตลาดก่อนกลับบ้าน

 

อยู่มาวันหนึ่ง นางขนิษฐาทำหน้าที่เป็นคนพายเรือให้สามีในขณะหาปลา แต่ว่าไม่ได้ปลาสักตัวเดียวนอกจาก ปลาบู่ทอง ตัวหนึ่งเท่านั้น ตลอดทั้งวัน ชายหาปลาทอดแหแล้วทอดอีกก็ได้แต่ปลาบู่ทองตัวเดิมมาทุกทีเขาปล่อยมันลงไปในน้ำแต่ไม่นานมันก็ติดแหขึ้นมาอีก