บนเทือกเขาหลิ่วเหลียง ที่มีชาวกว่า 600 คนอาศัยอยู่ แบ่งเป็นชุมชนเล็กๆของหมู่บ้านเถี่ยโถว อ.สือโหลว ในมณฑลซานซีทางตอนเหนือของจีน โดยในอดีตชาวบ้านที่นี่ไม่สามารถเข้าถึงบริการสุขภาพพื้นฐานได้ ซึ่งเป็นปัญหาเรื้อรังมานาน
โดยในปี 1976 จางจบการศึกษาจากโรงเรียนแพทย์ในวัย 16 ปี และได้กลับมายังบ้านเกิดเพื่อทำหน้าที่เป็นหมอในหมู่บ้าน เขาใช้เวลาเพื่อดูแลผู้ป่วยในพื้นที่ห่างไกล จนต่อมาเขาได้ประสบอุบัติเหตุและได้เสียมือขวาไปเมื่ออายุ 35 ปี
แต่เคราะห์ร้ายครั้งนี้ไม่ได้ทำให้เขาล้มเลิกความตั้งใจแต่อย่างใด เขาเรียนรู้การใช้ชีวิตด้วยตัวเองและฝึกฝนจนสามารถฉีดยาและวัคซีนให้กับผู้ป่วย รวมถึงการใช้มือซ้ายจดข้อมูลแทนมือขวาได้ กระทั่งเมื่อเดือนเมษายนในปีที่ผ่านมา จางได้เข้าสู่ช่วงวัยเกษียณแต่เขาเลือกที่จะทำหน้าที่ดูแลคนในชนบทต่อไป "ตราบใดที่ชาวบ้านยังต้องการผม ผมก็จะทำหน้าที่ต่อไป"