เห็นหัวกระทู้แล้วอาจคิดว่าผมเป็นเด็ก แต่ผมไม่ใช่เด็กแล้วครับ ผมอยู่ในวัยทำงาน อายุ 30 แล้ว มีอะไรหลายอย่างเป็นของตัวเอง มีรถเป็นของตัวเอง เคยเช่าคอนโดอยู่แต่รายได้หลักหายไปเนื่องจากโรคระบาด(โควิด-19) เลยกลับไปอยู่กับพ่อแม่เหมือนเดิมและหางานใกล้บ้านทำแทน
ซึ่งคุณพ่อผมเป็นคนที่คิดแบบคนโบราณ และมีอคติกับความชอบหลายอย่างของผม และมักจะดุด่าเวลาเห็นผมเล่นเกม หรือไปเที่ยวกับเพื่อนๆ แล้วกลับมาดึกๆ ก็โดนดุด่าเช่นกัน รวมทั้งเวลาใช้งานทำโน่นทำนี่ ถ้าเรียกครั้งเดียวไม่ตอบ จะตะโกนชื่อผมดังๆ แล้วบ่นจนเพื่อนบ้านได้ยิน
และล่าสุดที่พ่อใช้ไม้เรียวเกิดขึ้นเมื่อต้นเดือนที่ผ่านมา เริ่มจากผมฟังเพลงโดยใช้หูฟัง อยู่ในห้องนอนสบายๆ อยู่ๆ พ่อเดินเข้ามา ถอดหูฟังออกนี่บ้านแทบแตกเลยครับ คือพ่อเรียกผมไปทำกับข้าว แต่ผมไม่ได้ยินและไม่ตอบเลยโมโห ทีนี้เห็นพ่อหยิบไม้แขวนเสื้อออกมาจากตู้เสื้อผ้า จะตีผม แต่ผมคิดว่ามันไม่ใช่แล้ว ในวัยนี้ยังจะใช้ไม้เรียวกันอีกเหรอ ผมเลยกระโดดหลบ พ่อยิ่งโมโห ตามมาจะฟาดซ้ำแต่ผมกระโดดหลบอีกแล้วพ่อเสียหลักล้มหัวไปกระแทกกับโต๊ะ ได้รับบาดเจ็บ ผมเลยเรียกรถพยาบาล ส่วนคุณแม่พอรู้เรื่องนี้ก็ออกโรงเข้าข้างพ่อ หาว่าผมเป็นลูกทรพี ทั้งที่ผมไม่ได้ทำอะไรพ่อเลย พ่อเสียหลักล้มเองต่างหาก
พอญาติๆ รู้เรื่องนี้ ก็เข้าใจว่าผมเป็นลูกทรพี อย่างเมื่อวันก่อนไปเยี่ยมพ่อที่ รพ. ก็ไปเจอญาติ (อา) ที่สีหน้าไม่เป็นมิตรเลย แถมยังถามว่าไปทำพ่อแบบนั้นทำไม พอบอกความจริงก็ยังบอกว่านั่นแหละทรพี
ตอนนี้เริ่มมีปัญหากับทางญาติๆ แล้วครับ เข้าใจว่าผมเป็นลูกทรพีกันหมด มืดแปดด้านเลยครับ จะหาทางออกยังไงดี