จากกรณี พ.ต.อ.ธิติสรรค์ อุทธนผล หรือ ผู้กำกับโจ้ ผู้กำกับการสถานีตำรวจภูธรเมืองนครสวรรค์ ให้ไปปฏิบัติราชการที่ศูนย์ปฏิบัติการตำรวจภูธรภาค 6 โดยขาดจากการปฏิบัติหน้าที่ทางตำแหน่งเดิม เพื่อไม่ให้เป็นอุปสรรคในการตรวจสอบข้อเท็จจริงหลังถูกกล่าวหาว่าใช้ถุงดำคลุมหัวผู้ต้องหาในคดียาเสพติดจนเสียชีวิต พร้อมกับเรียกเงินจำนวน 2 ล้านบาท
สำหรับความคืบหน้ากรณีดังกล่าวนั้น ในวันนี้ (28 ส.ค.2564) ที่ศาลจังหวัดนครสวรรค์ ถ.ไกรลาศ พนักงานสอบสวน สภ.เมืองนครสวรรค์ ยื่นคำร้องขอฝากขังครั้งแรก พ.ต.อ.ธิติสรรค์ อุทธนผล อายุ 39 ปี หรือ หรือ "ผกก.โจ้" อดีต ผกก.สภ.เมืองนครสวรรค์ เป็นจำเลยในความผิดฐาน เป็นเจ้าพนักงานร่วมกันปฏิบัติหรือละเว้น การปฏิบัติหน้าที่โดยมิชอบเพื่อให้เกิดความเสียหายแก่ผู้หนึ่งผู้ใด, ร่วมกันฆ่าผู้อื่นโดยทรมานหรือโดยกระทำทารุณโหดร้าย,
ร่วมกันตั้งแต่ 5 คนขึ้นไปข่มขืนใจผู้อื่นให้กระทำการใด ไม่กระทำการใดหรือจำยอมต่อสิ่งใด โดยทำให้กลัวว่าจะเกิดอันตรายต่อชีวิต ร่างกาย เสรีภาพ ชื่อเสียงหรือทรัพย์สินของผู้ถูกข่มขืนใจ หรือผู้อื่น หรือโดยใช้กำลังประทุษร้ายจนผู้ถูกข่มขืนใจต้อง กระทำการนั้น ไม่กระทำการนั้นหรือจำยอมสิ่งนั้น
โดยเป็นการฝากขังผ่านระบบการประชุมทางจอภาพ ซึ่งในชั้นสอบสวนผู้ต้องหาให้การปฏิเสธตลอดข้อกล่าวหา สำหรับกรณีดังกล่าว สืบเนื่องจากกรณีปรากฏคลิปเหตุการณ์ พ.ต.อ.ธิติสรรค์ ใช้ถุงดำคลุมทำร้ายผู้ต้องหาคดียาเสพติด ก่อนจะเสียชีวิตในเวลต่อมา ซึ่งในภาพเหตุการณ์ปรากฏมีเจ้าหน้าที่ตำรวจอีกหลายนายร่วมอยู่ด้วย
สืบเนื่องจากกรณีดังกล่าวนั้น เฟซบุ๊ก ชูวิทย์ กมลวิศิษฎ์ ได้ออกมาแฉกรณีที่ อดีตผู้กำกับโจ้นั้น ปฏิเสธทุกข้อกล่าวหา โดยระบุข้อความว่า “ดีลลับ โจ้พลิกลิ้น ปฏิเสธทุกข้อกล่าวหา” อิทธิฤทธิ์ และปาฏิหาริย์ เบื้องหลังการจับกุม “โจ้ มือคลุมถุงฆ่า”
ด้วยเหตุที่มีแบ็คผู้ใหญ่ดี จึงมีการตกลง “ดีล” สำคัญในการมอบตัว ชนิดที่ว่า จู่ๆ อดีตผู้กำกับฯโจ้ ก็เหาะมาปรากฎตัวที่บางแสน มอบตัวคนเดียว ไม่รู้ ไม่เห็น ไม่ทราบว่ามาได้ไง ใครพามา จำอะไรไม่ได้ แรกๆ ไหนว่าข้ามชายแดนไปเมียวดีพม่าแล้ว ข่าวหลอกตามเคย ที่แท้ไม่ได้ไปไหน อยู่กรุงเทพฯ นั่งวางแผนในบ้านผู้ใหญ่นี่เอง
พอถึงเวลาก็ขับออกจากกรุงเทพฯ ไปสภ.แสนสุข บางแสน จังหวัดชลบุรี แค่ครึ่งชั่วโมงถึง ไม่เสี่ยงผิดคิวอีก ข้อต่อสู้คดีที่สำคัญอยู่ที่ “กระทำการเพื่อขยายผลในการค้นหายาเสพติดรายใหญ่” ไม่ได้มีเจตนาฆ่า เพราะที่คลุมถุงเพียงเพื่อไม่ให้จำหน้าได้ ไม่ต้องการให้ตาย แถมยังช่วยเหลือด้วยการปั๊มหัวใจ
ต่อจากนี้ จึงเป็นกระบวนการกฎหมายที่มี “อิทธิฤทธิ์และปาฏิหาริย์” เข้ามาอีกมาก เริ่มจากคดีที่มีคนตายจากการกระทำของเจ้าหน้าที่ จะต้องมีการ “ไต่สวนการตาย” สำนวนชันสูตรพลิกศพ ต้องส่งให้ศาลไต่สวนก่อนตามกฎหมาย แม้ศพจะถูกเผาไปแล้วก็ตามเหมือนกรณี 6 ศพที่วัดปทุมฯ อัยการต้องทำสำนวนการชันสูตรพลิกศพร่วมกับตำรวจด้วยเพื่อความโปร่งใส และให้เสร็จภายใน 30 วัน ตามกฎหมายอีก
เมื่อสำนวนชันสูตรพลิกศพเรียบร้อย (แม้ไม่มีศพให้ชันสูตรเพราะเผาไปแล้ว) อัยการต้องส่งสำนวนให้ศาลไต่สวนการตาย อดีตผู้กำกับโจ้ เป็นตำรวจ ถือเป็นเจ้าพนักงาน หากกระทำผิดต่อหน้าที่ เป็นหน้าที่ของ ป.ป.ช. ทำคดี แต่โดยปกติ ป.ป.ช. ไม่รับทำเรื่องแบบนี้ เพราะกำลังคนและความเชี่ยวชาญไม่มี
ป.ปช. ถนัดแต่คดีเอกสาร เช่น การฮั้วประมูล ทุจริตจัดซื้อจัดจ้าง ส่วนการยื่นฟ้อง ต้องฟ้องไปยังศาลคดีทุจริต ซึ่งคงต้องหารือกันว่าไปศาลทุจริตกลาง หรือศาลทุจริตภาค 6 ที่เกิดเรื่อง คงต้องหารือกันอีกที อัยการจะเป็น “กลจักรกฎหมาย” สำคัญ ที่ต้องร่วมกับตำรวจในการทำคดีนี้ และ ป.ป.ช. ต้องมีมติชัดว่า “ไม่ดำเนินการเอง ให้ดำเนินคดีตาม ป.วิอาญา กฎหมายปกติ”
คดีนี้มีแต่ตำรวจกระทำความผิดที่ล้วนอยู่ในหน่วยเดียวกัน แม้ปรากฏในคลิปชัดเจน แต่ไม่มีพยานบุคคลอื่นใด“ดีลของโจ้” มามอบตัวแล้วตีบทแตก ยอมให้พูดกับผู้สื่อข่าวว่า “ขยายผลเรื่องยาเสพติดรายใหญ่ ไม่ได้มีเจตนาฆ่า ลูกน้องไม่เกี่ยว นายสั่งไม่มี เรื่องทุจริตไม่เคย”
เพื่อกันไว้รับจบที่ตัวเองคนเดียว อีกทั้งกระทำเป็นครั้งแรก ไม่ได้เอาถุงคลุมเพื่อฆ่า แต่มีเจตนาไม่ต้องการให้เห็นหน้า เพราะผู้ต้องหาเป็นผู้มีอิทธิพล เครือข่ายใหญ่ ต้องการขยายข้อมูลยาเสพติดเพิ่มเติม จึงเป็นการกระทำผิดพลาดพลั้งมือ หาใช่เจตนาฆ่าให้ตายด้วยการทรมานหรือไตร่ตรองไว้ก่อนไม่
ติดคุกน่ะติดแน่ แต่ด้วยโจ้ “กำของดี” ในมือไว้มาก และไม่โบ้ยแฉทั้งลูกน้อง ทั้งนาย ทำงานเป็น “ลูกรัก” ด้วย เก่งวิธีเอาใจผู้ใหญ่ จัดให้สม่ำเสมอ ที่สำคัญยังมีเหลืออีกบานเบอะ หากรับจบคนเดียว “ยอมเจ็บอย่างเสือ ไม่เห่าอย่างหมา” ด้วยอิทธิฤทธิ์และปาฏิหาริย์ของกระบวนการกฎหมาย ใช้ “เป่าเสก” คาถา “นโมหาย ธรรมโมรอด” มีให้เห็นมานักต่อนัก
ไม่ว่าทั้งคดีบอส คดีกำพลวิคตอเรีย ที่ตอนนี้หายตัวไปหมด และหากไม่มีใครกระตุก ป่านนี้กลับมาเดินเล่นที่เมืองไทยกันแล้ว แม้แต่ขนาด “มันคือแป้ง” ยังอยู่กระหึ่มก้องในโสตประสาทคนไทยและเทศ แถมยังมีอีกมากที่ไม่เห็นเป็นข่าว เหล่านี้ล้วนเป็นอิทธิฤทธิ์และปาฏิหาริย์ทั้งสิ้น
ว่ากันว่า “เสือย่อมไม่กินเนื้อเสือฉันใด ตำรวจย่อมไม่ฆ่าตำรวจที่ตามจับคนร้ายขายยา แล้วพลั้งมือท่ายาก ทำการปั๊มหัวใจไม่เป็น ทั้งมีเจตนาเอาข้อมูลขยายผล สกัดตัดวงจรเครือข่ายยาเสพติดรายใหญ่เพื่อปกป้องสังคมเยาวชน ฉันนั้น” แบบนี้แล้ว จะไม่เห็นใจคนทำงานกันบ้างหรือ?
ดีลอาจจบที่คุกแน่ แค่ไม่นานเกินรอ แล้วกลับมาทำงานเป็นมือไม้เบื้องหลังได้ ไม่มีอะไรเสียหาย เพราะไม่ได้ไปฆ่าคนดีตายเสียที่ไหน? คนตายมันขายยาฆ่าลูกหลานคนไทย อย่างนี้นี่เอง โจ้ถึงยืนกรานปฏิเสธทุกข้อกล่าวหา และใช้สิทธิต่อสู้ตามกระบวนการของกฎหมาย ที่ยังอีกยาวไกล
แบบนี้เรียก “รู้งาน” สถานการณ์ตอนไหนต้องเร็ว และตอนไหนต้องช้าๆ ได้พร้าเล่มงาม ติดคุกน้อย ออกเร็ว ดีลจบลงด้วยการออกมาแบบ วิน-วิน จับตัวโจ้ได้ นำมาแถลงข่าวพร้อมยอมรับต่อหน้ากล้องและนายตำรวจชั้นผู้ใหญ่ แต่ถึงเวลากลับไม่รับสารภาพ ปฎิเสธทุกข้อกล่าวหา ขอสู้คดี ทั้งที่หลักฐานภาพชัดเป็นประจักษ์พยาน เพราะหากไปยอมรับสารภาพ ก็จบเร็ว จบหนัก หาใช่ที่ตกลงกันไม่ว่า “จากหนักเป็นเบา จากเบาเป็นหาย”
ขอบคุณข้อมูลจาก ชูวิทย์ กมลวิศิษฎ์
ขอขอบคุณข้อมูลจาก Tnews