หนุ่ม กรรชัย เปิดชีวิตนอกจอ เป็นโรคแพนิคไม่ออกจากบ้าน 1 ปี

เรียกว่าออกมาเปิดใจในอีกมุมมองที่ไม่เคยเห็นมาก่อน สำหรับ "หนุ่ม กรรชัย" เล่าถึงบทบาทหน้าที่สื่อและแรงผลักดันเปลี่ยนคำสบประมาทเป็นความสำเร็จ เผยเรื่องราวชีวิตในมุมที่หลายคนยังไม่เคยรู้มาก่อน ครั้งหนึ่ง หนุ่ม กรรชัย ไม่ออกจากบ้าน ระดับประเทศเคยเป็นโรคแพนิคไม่ออกจากบ้านเลยถึง 1 ปี และเกือบเป็นโรคซึมเศร้าเพราะเครียดจัดจากสถานการณ์โควิด ลั่น! หากเลือกได้อยากสัมภาษณ์นายกมากที่สุดในตอนนี้  

ถ้าเปรียบเทียบกับทุกอย่างที่เคยทำในวงการนี่คือสิ่งที่ตื่นมาแล้วแฮปปี้สุดไหม ณ ตอนนี้ ?

หนุ่ม กรรชัย : พี่ชอบที่จะทำแบบนี้ มันเหมือนอาจจะยังมีไฟอยู่ มีความสุขมาก แต่ถามว่าเหนื่อยไหมโคตรเหนื่อยเลย ก่อนหน้านี้พี่ตื่นตี 5 ครึ่งแล้วก็หาข่าวเอง ดูแหล่งข่าวเอง ได้แขกรับเชิญพี่ก็จะคุยกับแขกรับเชิญก่อน หลังจากนั้นก็ไปช่องเข้าประชุม ประชุมเสร็จอ่านข่าว อ่านข่าวเสร็จต่อด้วยโหนกระแส คือชีวิตพี่เป็นแบบนี้ทุกวัน

ถ้าเลือกได้ 1 คน ที่คุณอยากสัมภาษณ์มากที่สุด คนๆ นั้นคือ ?

หนุ่ม กรรชัย : นายก

ร้องไห้ครั้งล่าสุดเมื่อไหร่ ?

หนุ่ม กรรชัย : เร็วๆ นี้ อยู่ดีๆ มันร้องเอง รู้สึกเก็บกด คือมีอาการเหมือนคนจะเป็นโรคซึมเศร้า เนื่องจากเครียดเรื่องของโควิด คืออยู่กับมันทุกวัน สัมภาษณ์เกือบทุกวัน เห็นทุกวัน พี่หาเตียงให้กับคนที่เขาป่วยเกือบทุกวัน คนก็จะส่งมาหาพี่ทุกช่องทาง พี่ก็พยายามจนกระทั่งมาวันหนึ่งรู้สึกแย่ที่สุด คือมีน้องคนหนึ่งส่งข้อความมาหาแล้วบอกว่าหาเตียงให้แม่หนูหน่อย แม่หนูเป็นโควิดแกไม่ไหวแล้ว เสร็จแล้วหลังจากที่เขาส่งข้อความมาหาพี่แล้ว ผ่านไป 3 ชั่วโมง พี่ก็พยายามติดต่อ 3 ชั่วโมงให้หลัง หลังจากที่พี่ได้เตียงแล้ว เขาส่งมาบอกพี่ว่าไม่เป็นไรแล้ว แม่หนูเสียแล้ว ขอบคุณ พี่เป็นคนเดียวที่ตอบหนู พี่รู้สึกแบบชีวิตคนเรามันอยู่แค่ 4 ชั่วโมงเองเหรอ มันน่ากลัวมาก

ในบรรดาที่เกิดขึ้นกับบ้านเมืองตอนนี้เรื่องไหนที่ทำให้รู้สึกเสียใจทำไมต้องเป็นแบบนี้?

หนุ่ม กรรชัย : รู้สึกว่าทุกวันนี้มันมีแต่คำว่ารอคอย พี่สงสารคนอื่น รู้สึกว่าทุกคนรอคอย รอว่าจะรอดยังไง รอว่าโรคจะหายไปเมื่อไหร่ รอว่าจะตายไหม จะติดไหม มีแต่คำว่ารอ และรอวัคซีน แล้วชีวิตจะไปยังไง

ทุกอย่างของ หนุ่ม กรรชัย เราเห็นกันหมดแล้ว มีมุมที่เรายังมองไม่เห็นไหม ?

หนุ่ม กรรชัย : ก็มีนะ จริงๆ พี่เป็นคนไม่ค่อยพูด พี่ไม่ชอบคุยกับใคร ชีวิตประจำวันพี่จะอยู่เฉยๆ พี่ไม่ค่อยได้ไปเที่ยวกับเพื่อน พี่ไม่มีเพื่อน

ตอนนั้นคือเกิดอะไรขึ้น ?

หนุ่ม กรรชัย : ถ้าสมัยนี้เขาเรียกว่าเป็นแพนิค (Panic Disorder) พี่ไม่ออกจากบ้านเลยปีหนึ่ง ที่จำได้เลยพี่ขับรถออกไปแล้วมันติดอยู่กลางถนน อยู่ดีๆ หัวใจพี่เต้น ปั้กๆๆๆ แล้วตัวชาทั้งตัว รู้สึกว่าจะตาย หวิวๆ ทิ้งรถเลย แล้วโทรศัพท์ให้คนที่บ้านมารับไปหาหมอ หลังจากนั้นเป็นแบบนี้ทุกครั้ง ขับรถไม่ได้ พี่สระผม สระผมเสร็จมานอนคิดโน้นนี่สักพักวูบตัวชาทั้งตัวใจสั่น หายใจไม่ถนัด เข้าโรงพยาบาลไม่กล้าสระผมประมาณ 7-8 เดือน ไม่สระผมเลยกลัวจะเป็นอีก ไม่กล้าออกจากบ้าน ไม่กล้าอยู่บนรถ ไม่กล้าทุกอย่าง ฉี่ไม่สุด หายใจก็ต้องถอนหายใจแบบนี้ มันเป็นเยอะมาก

ถ้าเกิดว่าใครที่ดูอยู่แล้วมีความรู้สึกว่าชีวิตฉันยังติดขัดไม่ไปไหนยังอยู่กับที่ ยังไม่เจอในสิ่งที่ใช่สักทีอยากจะบอกกับเขาว่า ?

หนุ่ม กรรชัย : อย่าดูถูกตัวเอง ไม่อยากให้ทุกๆ คนดูถูกตัวเองว่า กำลังอยู่ในสภาวะที่ทำอะไรไม่ได้ พี่เชื่อว่าในมนุษย์คนหนึ่งถ้าตั้งใจที่จะทำอะไร เชื่อว่ามันพาตัวเองไปได้ ต้องอย่าไปท้อกับมัน เข้าใจทุกสิ่งทุกอย่างปัญหาที่เกิดขึ้นอาจจะทำให้หลายๆ คนท้อ วันนี้อย่าคิดสั้น อย่าพยายามทำอะไรในสิ่งที่มันสายเกินแก้ อยู่กับตัวเองให้ได้ แล้วเชื่อว่าทุกสิ่งทุกอย่างจะผ่านไป ตัวพี่เองก็สู้มาตลอดเวลา กว่าจะมาทำงานจนวันนี้ได้ กว่าจะอยู่ตรงนี้ได้ พี่โดนคนครหา โดนคนว่า โดนคนด่ามาเยอะ ไม่ใช่สื่อแท้เป็นสื่อเทียม ไม่ใช่สื่อไม่รู้จะนิยามว่าอะไร โน้นนี่นั่นเยอะมาก เพียงแต่ว่าเราก็อย่าไปเอาคำเหล่านั้นมาเป็นปัญหาของเรา เราแค่เอาสิ่งที่เขาว่ามาเป็นแรงผลักดันตัวเองดีกว่า ว่าเดี๋ยววันหนึ่งเราต้องทำให้ได้แล้วพี่ว่ามันจะผ่านพ้นไป

ขอบคุณข้อมูลจาก WOODY