สิ้น "หลวงปู่มี ฐิตสาโร" พระมหาเถระที่มีอายุมากที่สุดในภาคอีสาน มรณภาพแล้ว

วันที่ 5 ม.ค. 2568 มีรายงานข่าวเศร้าในวงการสงฆ์ พระราชมงคลวัชรินทร์ หรือ หลวงปู่มี ฐิตสาโร เจ้าอาวาสวัดโพนทอง ต.ด่าน อ.กาบเชิง จ.สุรินทร์ ได้มรณภาพด้วยอาการอันสงบ เมื่อเวลา 02.00 น. วันที่  5 ม.ค. 2568 ณ โรงพยาบาลกาบเชิง อ.กาบเชิง จ.สุรินทร์ สิริอายุ 112 ปี 37 พรรษา ถือว่าเป็นพระสงฆ์ที่มีอายุมากที่สุดในภาคอีสาน

ประวัติ หลวงปู่มี ฐิตสาโร

หลวงปู่มี ฐิตสาโร ชื่อเดิมคือ เกิดวันที่ 1 เม.ย. 2455 ที่ หมู่บ้านโพนทอง  มีพี่น้องทั้งหมด 8 คน โดยท่านเป็นบุตรคนที่ 7 เมื่อจบการศึกษา ป.4 ได้บวชสามเณร แล้วศึกษานักธรรมตรีจนจบ จากนั้นได้เดินธุดงค์ไปตามชายแดนในสถานที่ต่างๆ เพื่อเรียนวิชากับครูบาอาจารย์ใน จ.สุรินทร์ หลายรูป

เมื่อเข้าสู่วัยหนุ่มท่านก็ลาสิกขาออกมาเป็นบรรพชิต อยู่ที่บ้านเกิดหลายสิบปี จากนั้นได้เข้าพิธีอุปสมบทอีกครั้งเมื่อปี 2531 ขณะอายุ 76 ปี โดยมี พระอุปัชฌาย์ คือ พระครูภัทรญาณคุณ (หลวงพ่อประเสริฐ) วัดดาราธิวาส อ.สังขะ จ.สุรินทร์ พระอธิการสุรินทร์ ปัญญาโร เป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระสุพจน์ เตชพโล เป็นพระอนุสาวนาจารย์

เมื่อปี 2565 หลวงปู่มี ได้รับพระบรมราชโองการ ประกาศพระราชทานสัญญาบัตรตั้งสมณศักดิ์ เป็น พระราชาคณะชั้นราช ที่ พระราชมงคลวัชรินทร์

สำหรับ หลวงปู่มี ฐิตสาโร แม้จะไม่เป็นที่รู้จักมากนัก แต่ชาวบ้านในพื้นที่รู้จักท่านดี ในเรื่องพระสงฆ์ที่มีวัตรปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ ไม่เคยเสื่อมเสีย แต่จะเป็นที่รู้จักในกลุ่มสายพระเครื่องวัตถุมงคล แม้จะไม่กว้างขวางมากนัก แต่ก็เคยมีการสร้างเหรียญวัตถุมงคลมาหลายรุ่นแล้ว มีพุทธคุณในด้านเมตตามหานิยมและแคล้วคลาดปลอดภัย