อดีตสาววิศวะ เปิดคาเฟ่ในสวนทุเรียน สร้างรายได้ 7 หลักต่อเดือน

     หากพูดถึงจังหวัดจันทบุรีเเน่นอนว่าหลายคนมักนึกถึงผลไม้โดยเฉพาะ "ทุเรียน" ผลไม้ขึ้นชื่อที่อยู่ในใจของใครหลายๆคน ทีมข่าว Thainews online มีโอกาสไปที่จังหวัดจันทบุรีเเล้วไปสะดุดกับสวนทุเรียนเเห่งหนึ่ง ที่นี่อยากบอกว่าถ้าลองได้เดินเข้ามานอกจากความร่มรื่นของผลไม้นานาชนิด เเล้วภายในยังมีความน่ารักของคาเฟ่ ที่ให้บรรยากาศสดใส อบอุ่นมากๆ

     ณัฏยา ใจงาม หรือคุณอีฟ เจ้าของสวนอรุณบูรพา สวนผลไม้เพื่อการท่องเที่ยว จังหวัดจันทบุรี นั่งพูดคุยกับทีมข่าวในบรรยากาศที่เหมือนบอกเล่าเรื่องราวเป็นกันเอง โดยบอกว่า สวนของเราชื่อว่า "สวนอรุณบูรพา" ที่ภายในเป็นคาเฟ่ ขายผลไม้ตามฤดูกาล เช่น ทุเรียน เงาะ มังคุด  อาหารผลิตภัณฑ์โฮมเมด ให้บริการตลอดทั้งปี 
 

เรียนจบวิศวะ ทำงาน 3 ปี กลับบ้าน เริ่มต้นเป็นเเม่ค้าขายทุเรียนออนไลน์  

     เรียนจบวิศวะมาไม่เคยคิดว่าจะมาทำเเบบนี้ พอเรียนจบก็ลองไปทำงานก่อน 
ทำงานตรงสายที่บริษัทญี่ปุ่นได้  3 ปี เริ่มอยากเปลี่ยน อยากกลับมาอยู่ที่บ้าน ซึ่งครอบครัวทำสวนทุเรียนอยู่เเล้ว

     กลับมาอยู่บ้านช่วงเเรก ถือว่าเป็นยุคเเรกๆที่มีการขายทุเรียนออนไลน์ ก็ลองขายปีเเรกของการเริ่มต้นได้รับการตอบรับที่ดี ปีต่อมารู้สึกว่าอยากทำคาเฟ่ เพราะตนพื้นฐานเป็นคนชอบทำขนม ทำอาหารตั้งเเต่เด็กๆ เเต่ไม่เคยคิดว่าจะมาทำเป็นอาชีพหรือทำขาย เเต่เรื่องของคาเฟ่ในตอนนั้นนั้นก็ยังเป็นเเค่เรื่องความคิด

     หลังขายทุเรียนออนไลน์ปีแรก ปีต่อมาเห็นว่าสวนข้างๆ ส่วนใหญ่จะเป็นสวนที่เปิดรับนักท่องเที่ยว ช่วงหน้าทุเรียนเวลาขับรถผ่านมักเห็นว่ามีรถบัส รถตู้จอด เป็นจำนวนมาก จึงลองไปปรึกษาคุณป้าสวนข้างๆ ซึ่งทุกคนน่ารัก ให้คำเเนะนำที่ดี โดยเเนะนำว่าต้องไปสมัครเป็นชมรมสวนผลไม้เพื่อการท่องเที่ยวที่จันทบุรีก่อน ประเด็นที่อยากเปิดคาเฟ่จึง เก็บไว้ก่อนเนื่องจากมองว่าถ้าเปิดคาเฟ่เฉยๆก็จะธรรมดาเกินไป  อยากทำสวนให้ทุกคนรู้จักก่อน เเล้วภายในสวนท่องเที่ยวก็มีคาเฟ่น่าจะเป็นเรื่องที่ดี

การเริ่มต้นยากเสมอ 

     ปีเเรกๆของการทำธุรกิจอาจจะยาก  เเต่เราเป็นคนชอบทำอะไรเเบบนี้อยู่เเล้ว เรื่องที่ทำให้คนรู้จักอันนี้ก็ยากมากๆ  ครั้งเเรกของการเริ่มต้น เรามีความกลัวด้วย ใครก็กลัว ทุกคนกลัวหมด พ่อเเม่ก็กลัวจะมีคนมาไหม ปู่เองก็บอกจะมีคนมากินเหรอมันอยู่ข้างในนะ ข้างในคือคาเฟ่อยู่ข้างในจะมีคนมาเหรอ  ปีเเรกๆ ของการเริ่มต้นทำเชิงท่องเที่ยวก็ถือว่ายาก  

เเต่ก็โชคดีที่ปีเเรกไปสมัครเป็นสวนเพื่อการท่องเที่ยวก่อน  ทางการท่องเที่ยวเเห่งประเทศไทย หรือ ททท. เขาก็มีส่วนสำคัญมากๆในการช่วย เขาช่วยโปรโมทให้ว่าสวนท่องเที่ยวที่จันทบุรีมีอะไรบ้างนะ ซึ่งตอนนั้นสวนที่จันทบุรีมีราว ๆกว่า 20 สวน ซึ่งทั้งหมดไม่มีใครมีคาเฟ่เลย  

ตอนไปประชุมก็จะอยู่กับคุณป้าที่ทำสวนท่องเที่ยว ทุกคนน่ารักเสมอ ตอนนั้นเราเป็นเด็กที่สุด  ในตอนนั้นก็คิดว่าสิ่งที่เราจะทำเป็นจุดเเข็งเราเพราะคนอื่นไม่มี   มั่นใจมากๆ  ปีเเรกได้ ททท. ช่วยโปรโมท ได้ลูกค้าบอกปากต่อปาก ปีที่สองก็เริ่มมีทัวร์ติดต่อมาเยอะ เราก็จะบอกว่าเรามีคาเฟ่ ให้บริการอาหาร เครื่องดื่ม มีเค้ก ขนมปัง ให้บริการ

ทำในสิ่งที่ชอบเรา เราจะอยากทำมันทุกวัน

     สวนทุเรียนครอบครัวเรามีอยู่เเล้ว เราเข้ามาต่อยอด เริ่มจากสิ่งที่เราชอบ คือ ขนม เวลาทำเเล้วเราก็มีความสุขมากๆ  5 ปีก่อนทำเองยังไง ทุกวันนี้ก็ยังทำเองอย่างงั้น ขนมทุกอย่างเราทำเอง  สรรหาผลิตภัณฑ์ดีๆ ทั้ง เเป้ง เนย ครีม มาใช้  เเล้วก็ท้าทายตัวเองเรื่อยๆ  มีขนมตัวใหม่ออกมาเรื่อยๆ  มีผลิตภัณฑ์ใหม่ๆ ทำเค้ก เเล้วเราก็มาทำขนมปัง  ทำขนมปังเเล้วเราก็มาทำพิซ่าเอง 

พนักงานบริษัท กับ เจ้าของสวนอรุณบูรพา 

     การทำงานบริษัทจริงๆมองว่ามันสอดคล้องกัน อาจเพราะพื้นฐานไม่ได้เป็นคนคิดเเบบวิศวะจริงจัง ถ้ามีคนถามว่าให้เเนะนำเรื่องการทำงานตรงสาย คงจะบอกว่าอย่าไปคิดว่าเราเรียนอะไรเเล้วต้องทำตรงตามที่เรียนเสมอไป ตอนเรียนวิศวะจบมาไปทำโรงงานญี่ปุ่น ทุกอย่างเป็นระบบมากๆ ต้องตอกบัตร  การทำงานเป๊ะมาก  เเต่พอมาบริหารสวนมาเป็นเจ้าของธุรกิจก็รู้เเล้วว่า ต้องรู้จักอะลุ่มอล่วย  เรามีลูกน้องเราจะไปเป๊ะกับเขาอย่างนั้นก็ไม่ได้  ต้องรู้จักพูด รู้จักบริหารจัดการ เราเอาประสบการณ์จากการทำงานมาปรับใช้ คิดว่าตัวเองก็โชคดี ได้เรียน จบมาทำงานตรงสาย ก่อนจะกลับมาทำงานที่บ้าน  

     การดูเเลพนักงานเรามีน้องๆ มีพี่ๆ  มาช่วยเราก็พยายามบอกเขาว่า  ให้ดูเเลร้านเหมือนบ้านของตัวเองนะ  ดูเเลลูกค้าเหมือนญาติ  เหมือนคนในครอบครัว  เราจะทำทุกอย่างด้วยใจ มันทำให้การให้บริการเป็นทำธรรมชาติไม่ต้องฝืนเลย  อย่างลูกค้าเก่าๆ ก็จะติดมาก ก็จะมาทุกปี  เรารู้ว่าตอนอยู่โรงงานมีนาย มีหลายลำดับขั้น ไม่อยากให้ธุรกิจของตัวเองเป็นอย่างนั้น เพราะบางครั้งพนักงานลูกค้าจะอึดอัดเกินไป

บางครั้งท้อ เครียด  เราทำทุกอย่างด้วยความตั้งใจอย่างดี
      ปัจจุบันยังคิดว่าธุรกิจของเรา ยังไม่ถือว่าประสบความสำเร็จซะทีเดียว  เพราะลูกค้าจะนึกถึงเราเเค่หน้าร้อน หน้าทุเรียนเท่านั้น เเต่ถ้าหมดหน้านี้ เลยช่วงเดือนสิงหาคม กันยายนไปที่สวนก็จะเริ่มเงียบ ปีก่อนๆ หลังโควิด บางทีเงียบจนเราเองก็คิดว่า เราจะกลับมาขายดีเหรอ ถ้ายังขายอยู่จะกลับมาเหมือนน่าทุเรียนน่าผลไม้เหรอ เพราะมันเงียบมาก เงียบจริงๆ  ยิ่งช่วงหน้าฝน หน้าหนาวไปเรื่อยๆ  ยิ่งคาเฟ่ บางทีคนพื้นที่เอง คนจันทบุรีเองยังไม่ค่อยรู้จัก ท้อเหมือนกัน ของเราก็ดีนะ เค้กเราก็มี น้ำเราก็มี อาหารเราก็มี เเต่คนไม่ค่อยรู้จัก  กลายเป็นว่าคนที่รุ้จักเราส่วนใหญ่เป็นลูกค้าจากต่างจังหวัด ที่มาท่องเที่ยวหน้าทุเรียนเท่านั้น  เราก็กลัวว่าลูกค้าเขาลืมเราหรือเปล่า เพราะจริงๆคาเฟ่  ในจังหวัดจันทบุรีเยอะมากๆ  

ปรับเปลี่ยน เรียนรู้เพื่อสิ่งที่รัก 
     ตอนนี้ก็เริ่มปรับเปลี่ยน ปัจจุบันติ๊กต๊อกเกอร์เยอะเราก็มีติดต่อไปบ้างเพื่อให้เขาเป็นกระบอกเสียง ปัจจุบันคนในจังหวัดจันทบุรี คนในพื้นที่ก็เริ่มรู้จักเริ่มเข้ามาเพิ่มขึ้น บางคนไม่รู้จักเราเลยก็มี เขาจะบอกว่ามีด้วยเหรอคาเฟ่ในสวนอรุณบูรพานึกว่ามีเเค่สวนทุเรียน บางเรื่องที่เราไม่เคยทำเราก็เริ่มเรียนรู้เเล้วลงมือทำเพิ่มขึ้น 

รีวิวด้านลบ ยอมรับ พัฒนาตัวเอง 

     ปี 2567 นี้ช่วงสงกรายนต์ที่ผ่านมา คนเยอะมากๆ เราก็ไม่คิดว่าจะเยอะขนาดนั้น เราตั้งรับไม่ทัน เสริฟไม่ทัน  มันก็จะช้าเพราะคนเยอะจริงๆ ลูกค้าต่อเเถวยาวถึงประตูเเต่เรายังทำตามออเดอร์ไม่ถึงไหนเลย  ช่วงนั้นก็เจอรีวิวเรื่องเเย่ๆเยอะมาก เเล้วเราเป็นคนเเคร์ลูกค้ามากๆ อ่านเเล้วก็รู็สึกเเย่ เครียดเป็นวันสองวัน เเต่ก็ทบทวนบางเรื่องเราก็ช้าจริงๆ ทำไม่ทันจริงๆ บางเรื่องเราควบคุมไม่ได้จริงๆ เเต่เราก็นำสิ่งเหล่านั้นมาปรับปรุง นำมาพัฒนาธุรกิจของตัวเอง  

รายได้ต่อเดือน 7 หลัก เตรียมเปิดห้องพักให้เที่ยวทั้งปี

     หากถามถึงรายได้ช่วงเมษายนที่ผ่านมารายได้ต่อวันตัวเลข 6 หลัก ต่อเดือนเลข 7 หลักกว่าๆ  ต้องขอบคุณลูกค้ามากๆ เขามาจันทบุรีต้องมีชื่อสวนอรุณบูรพาในนั้นเสมอในช่วงหน้าทุเรียน   อนาคตก็มองว่าอยากจะให้ลูกค้าเข้ามาที่สวนกันตลอดทั้งปี เลยมองว่าต้องมีที่พักผ่อนในสวน จึงคาดว่าอาจจะทำห้องเริ่มต้นสัก 3-5ห้อง ในเเบบที่เราสามารถดูเเลได้ 

ทำในสิ่งที่ชอบ คือ ความยั่งยืนของการทำธุรกิจ 

     เราพอใจกับการอยู่บ้าน มีโอกาสได้ทำให้ทุกคนมาหาเราได้  ทำคนต่างจังหวัด ต่างที่มาหาเราได้  เวลาลูกค้ามา โทรมาหาบอกเราว่ามีทุเรียนที่ต้นเลยใช่ไหม นี่ละคือ ความยั่งยืน คือสิ่งที่เรามี เหมือนมันเป็นตัวเเทนของจังหวัด อย่างเราไปเที่ยวที่อื่นๆ เราก็อยากไปเห็นสิ่นค้าในพื้นที่นั่นๆ ที่เขาปลูกกันจริงๆ  ได้เห็นอะไรที่เป็นท้องถิ่นนั้นๆ จริงๆ   ที่ร้านที่สวนไม่ได้มีระบบอะไรที่เป๊ะ  บางอย่างก็ติดขัด มีขาดตกบกพร่อง   เเต่ทุกอย่างก็ค่อยๆปรับปรุง ค่อยๆเเก้ไข  

     ทุกอย่างมาจากสิ่งที่ชอบ 5 ปีที่เเล้วทำอย่างไร วันนี้ก็ยังทำอย่างนั้น  ถึงจะมีคนมาช่วยเเต่เราก็ยังลงมือทำเอง  ยังไม่เคยรู้สึกเบื่อ  หรืออยากทำในสิ่งที่ทำทุกวันลดน้อยลงเลย  ช่วงลูกค้าเยอะๆ ตี 1 ตี 2  เราก็ยังทำได้  ไม่คิดว่าเหนื่อย คิดเเค่ว่าอยากให้ลูกค้าที่เข้ามารู้สึกว่าเขาได้มี ได้เจอสิ่งที่เค้าตามหา  มีเค้กสวยๆนะ มีทุเรียน มีผลไม้ 

     บางครั้งมีเรื่องท้อบ้างจากคอมเม้นต์ของลูกค้า  เเต่ก็มองว่าเราไม่ได้อยากจะให้เป็นเเบบนั้น  บางเรื่องเราควบคุมไม่ได้  ก็มองในเเง่บวกไปเพื่อนำมาพัฒนาผลิตภัณฑ์ของเรา ที่นี่ไม่ได้เก็บค่าเข้า เราพยายามทำสินค้าให้ลูกค้าได้เข้ามาอุดหนุน ซึ่งทุกอย่างเราทำด้วยใจที่รัก อย่างตั้งใจจริงๆ 

 

สอบถามข้อมูลเพิ่มเติม

"สวนอรุณบูรพา" https://www.facebook.com/arunburapha