เรียกได้ว่าสังคมไทยถูกปลูกฝังเรื่องความกตัญญูมาตั้งแต่เด็ก โดยคนรุ่นก่อนมักจะสอนลูกหลานให้กตัญญูตอบแทนบุญคุณพ่อแม่เมื่อเติบใหญ่ แต่ขณะเดียวกันก็มีหลายคนตั้งคำถามว่า ถ้าหากเราถูกทอดทิ้งจากพ่อแม่ ไม่ได้รับการเลี้ยงดูอย่างที่ควรจะเป็น เราควรตอบแทนอย่างไรถึงจะเหมาะสม และถ้าหากไม่ดูแลจะถูกมองว่าอกตัญญู จึงถือได้ว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องเป็นที่ละเอียดอ่อนจริงๆ และล่าสุดเมื่อ 11 ก.ย. 2565 ได้มีสาวรายหนึ่งตั้งกระทู้พันทิปขอคำปรึกษาเรื่องครอบครัว โดยระบุหัวข้อว่า "ผิดไหม ฉันไม่อยากเลี้ยงดูพ่อที่มีครอบครัวใหม่ไปแล้ว"
"แม่กับพ่อแต่งงานกัน แม่ขายที่ของแม่มาอยู่กับทางบ้านของพ่อ ต่อมาพ่อมีครอบครัวใหม่มีลูกชายหนึ่งคน ทิ้งเรา พี่เรา กับแม่ไปนานยี่สิบกว่าปีจบแบบไม่สวย เมียน้อยตามด่าเมียหลวง พ่อตีแม่ ด่าสาปแช่งเรา ส่วนพ่อกับเมียก็ออกไปสร้างบ้านอยู่ในสวน เรากับพี่ลำบากต้องทำงานส่งเสียตัวเองเรียนเรียนจบเราสร้างบ้านใหม่ในที่ดินของพ่อที่ที่อยู่มาตั้งแต่เกิด
วันหนึ่งเมียใหม่พ่อตาย พ่อพบกับปัญหาด้านการเงิน พ่อกลับมาอาศัยอยู่ในบ้านของเราไม่ยอมไปไหน พร้อมกับพาลูกชายที่อายุยี่สิบกว่ามากินอยู่ด้วยโดยที่ไม่ทำงานอะไรเลย เราอึดอัดมากและไม่อยากให้พ่อเข้ามาวุ่นวายในบ้านของเรา เราผิดมากไหมที่รู้สึกแบบนี้ และคิดจะบอกให้พ่อกลับไปอยู่บ้านของพ่อกับลูกชายของเขา"
ทั้งนี้ หลังจากที่กระทู้ดังกล่าวเผยแพร่ออกไป ได้มีผู้เข้ามาแสดงความคิดเห็นเป็นจำนวนมาก หลายความคิดเห็นมองว่าเจ้าของกระทู้ไม่ผิดเลยที่จะรู้สึกแบบนี้ แต่ติดอยู่ปัญหาเดียวคือเจ้าของกระทู้สร้างบ้านบนพื้นที่ของพ่อ พ่อจึงคิดว่าบ้านเป็นกรรมสิทธิ์ของตนจึงมาอาศัยอยู่ด้วย
คุณอาจจะคิดว่า แม่ขายที่ทิ้ง แล้วมาอยู่กับพ่อ สุดท้าย พ่อทิ้งแม่ คุณจึงคิดว่า คุณน่าจะมีสิทธิ์บนพื้นที่ของพ่อบ้าง (ในนามของแม่) สมบัติพ่อแม่ เอาจริง ๆ ถ้าเขาจะไม่ให้ลูกเลยแม้สลึงเดียว เขาก็มีสิทธิ์นะ
อ่านดูในใจคุณไม่ชอบพ่อตัวเองอย่างยิ่ง เรื่องด้วยเรื่องของแม่ แต่คุณยังหลวมตัวไปก่อสร้างสินทรัพย์ราคาสูงในพื้นที่ของพ่อ แน่นอน...มันจะทะเลาะกันไปเรื่อย ๆ เพราะคุณจะอ้างสิทธิ์ในตัวบ้าน แต่พ่อจะอ้างสิทธิ์ในที่ดินของตัวเอง แล้วเขา จะถือวิสาสะ ฝังตัวเองอยู่ในบ้านคุณแบบไม่รู้สึกอะไรทั้งสิ้น (ก็นี่มันที่ดินเขา)
ถ้าใจคุณไม่รับจริงๆ ขายต่อเขาไป ถ้าเขาไม่ซื้อ แล้วคุณพอมีเงินไปตั้งต้นใหม่ ก็ทุบบ้านทิ้ง แล้วขนเอาอะไรของตัวบ้าน ที่พอขายได้ ขายไปให้หมด แล้วย้ายไปอยู่ที่อื่น จะเป็นปรปักษ์กับใครแบบเบ็ดเสร็จเด็ดขาด แบบยืดอกได้เต็มภาคภูมิ อย่าได้ริไปพึ่งพา พึ่งมาก พึ่งน้อย ก็อย่าริทำ ไม่งั้น สองฝ่าย ทะเลาะกันไม่จบ เพราะสองฝั่งจะมีเหตุผลของตัวเองไม่จบสิ้น แถมยังลำเลิกบุณคุณใส่กันอีก
ขอบคุณ เจ้าของกระทู้
ขอบคุณข้อมูลจาก Tnews