น้ำตาซึม! ของขวัญสุดซึ้ง เด็กป.1 มอบให้แด่คุณครูที่รัก

    เรียกว่าเป็นเรื่องราวที่เรียกได้ทั้งรอยยิ้มและน้ำตา เมื่อในโลกออนไลน์ได้มีการเผยแพร่คลิปไวรัลสุดซึ้งระหว่างคุณครูและนักเรียน โดยคุณครูสาวท่านหนึ่งต้องตัดสินใจย้ายโรงเรียนไปอยู่ใกล้บ้าน และระหว่างยืนอยู่ตรงกลางสนามหน้าเสาธง เพื่อบอกลาลูกศิษย์ ก๊ได้มีเด็กนักเรียนกลุ่มหนึ่งยืนล้อมรอบเพื่อบอกลาคุณครู ก่อนที่สักพักมีนักเรียนชั้น ป.1 รีบวิ่งไปสวมกอด พร้อมกับรวมเงินกันมาคนละ 20 บาท ยื่นให้คุณครูเพื่อช่วยค่าน้ำมัน เพราะไม่อยากให้คุณครูย้ายไปไหน งานนี้เมื่อคลิปดังกล่าวเผยแพร่ออกไปก็ทำเอาโลกโซเชียลถึงกับน้ำตาซึมไปตามๆกัน

 

    ล่าสุดวันที่ 13 ธ.ค. 2566  ทีมข่าวไทยนิวส์ออนไลน์ ได้วิดีโอคอลพูดคุย ครูพร ปิยมาภรณ์ คุณครูเจ้าของคลิป โดยครูสาวได้เปิดใจว่า

   ตนเองสอนอยู่ที่โรงเรียนวัดนางเอื้อย ต.กะทูน อ.พิปูน จ.นครศรีธรรมราช สพป.นครศรีธรรมราช เขต 2 โดยเป็นครูวิชาภาษาอังกฤษมา 8 ปี 9 เดือน 22 วัน ส่วนเหตุผลที่ขอย้ายโรงเรียนเนื่องจากค่าใช้จ่ายในการเดินทาง เพราะโรงเรียนและบ้านอยู่ห่างกันประมาณ 200 กิโมเมตร ใช้เวลาเดินทางประมาณ 2 ชั่วโมงครึ่ง รวมถึงมีลูกเล็กและพ่อแม่ที่มีโรคประจำตัว ด้วยภาระหน้าที่ต่างๆกับใช้จ่ายที่บวกสูงจึงตัดสินใจย้าย

 

ครูพร ระบุต่ออีกว่า ตนได้รับคำสั่งย้ายมา 1 เดือนแล้ว แต่เพิ่งจะมาบอกกับเด็กนักเรียน 1 วันก่อนวันที่ทำงานวันสุดท้าย ซึ่งก็คือในวันที่ 22 พ.ย. 2566 โดยบอกว่าพรุ่งนี้ครูจะมาสอนเป็นวันสุดท้ายแล้วนะ หากใครอยากจะเขียนจดหมายบอกความในใจอำลาครู ก็ให้นำมาในวันที่ 23 พ.ย. 2566 ก็เลยแจ้งนักเรียนไปและอธิบายให้นักเรียนเข้าใจอีกถึงเหตุผลการย้ายทั้งหมดไม่มีผลกับการทำงานในโรงเรียน หรือว่าเพื่อนร่วมงาน ผู้ปกครอง หรือชุมชน เพราะครูรักที่นั่นมากๆ แล้วก็หันไปพูดกับเด็ก ป.1 ว่า พรุ่งนี้ครูทำงานวันสุดท้ายแล้วนะ เด็กก็พยักหน้าแบบยังไม่รู้ว่าหมายถึงอะไร ก็เลยบอกไปว่าครูไม่มีตังค์ใส่น้ำมันรถแล้ว ครูขอย้ายกลับบ้านนะลูก ครูไม่ได้มาสอนแล้ว
 

 

และไม่รู้ว่าเด็ก ป.1 ไปคุยกันตอนไหน ด้วยความไร้เดียงสา เพราะเขาเข้าใจว่าที่ตนต้องย้ายเพราะไม่มีเงินจ่ายค่าน้ำมัน เลยไปนัดแนะกันมาว่า ให้เตรียมเงินกันมาคนละ 20 บาทเพื่อมามอบให้ครู พอทำกิจกรรมด้วยกันตนก็อยากเจอกับเด็กทุกคน ก็เลยเรียกมากอดทีละคน แต่ของขวัญที่เขาให้เรากลายว่าเป็นเงินแบงก์ 20 บางรายก็ซื้อขนมกินไปตอนเที่ยงเลยเหลือ 10 บาท บ้าง 5 บาท ก็เลยสงสัยว่าใครเป็นคนต้นคิดที่เอาเงินมาให้ครู วินาทีนั้นตนทั้งซึ้งและเอ็นดู ก็เลยปรากฏเป็นภาพหัวเราะไปร้องไป แต่ตนก็ไม่ได้รับไว้ บอกว่าขอแค่ตั้งใจเรียนก็พอแล้ว 

 ครูพรได้ฝากถึงลูกศิษย์ ป.1 ซึ่งตนเองเป็นครูประจำชั้นว่า ครูพรยังคิดถึงทุกคนเสมอ อย่าซน ตั้งใจเรียน เป็นเด็กดีของสังคม ทำยังไงก็ได้ให้ตัวเองมีความสุข และก็ไม่ให้สังคมเดือดร้อน