หลังจากนั้น นางสาวิตรี แม่น้องชมพู่ ได้ให้สัมภาษณ์ว่า ตนเฝ้ารอวันนี้มานานมาก นานเป็นปีที่จะได้พ้นมลทินการเป็นจำเลยสังคม การที่ลุงพลไม่อยู่บ้าน แสดงว่ากำลังหลบหนี ตอนนี้อยากเจอหน้าลุงพล เพื่อถามว่าทำจริง ๆ ใช่ไหม การที่เด็กคนหนึ่งต้องตาย แต่มีคนไม่อายมาหาเงินกับน้อง ยูทูบเบอร์ต่าง ๆ ก็ควรพอได้แล้ว คุณได้มามากพอแล้ว และควรที่จะถูกจับเพราะไม่รู้จักพอ
ชมพู่อยู่กับแม่เสมอ ทุกอย่างที่แม่รู้ น้องรู้ คนทำอำมหิตมาก เทียบกับเห็บหมายังมีค่ากว่า เหมือนคนไม่มีเลือดเนื้อ ไม่มีหัวใจ ไม่สำนึกอะไรเลย ทั้งนี้ ระหว่างการสัมภาษณ์ แม่น้องชมพู่ก็ร่ำไห้ออกมาหลายครั้ง
ตนเชื่อว่าเมื่อวันที่ 11 พฤษภาคม ปีที่แล้ว น้องชมพู่ยังไม่เสียชีวิต และยังคงอ้อนวอนทุกวิถีทางเพื่อให้กลับมาบ้านหาพ่อแม่ ตนอยากถามว่า ทำไมลุงพลไม่พาน้องมาเจอพ่อแม่ ไม่มีจิตสำนึกต่อเด็กเลยหรือ ส่วนสาเหตุที่ตนเคยบอกว่า สงสัยลุงพล เนื่องจากตนพยายามทำอะไรหลายอย่าง แต่ลุงพลก็ไม่ยอมฟัง ดังนั้น เราเลือกที่จะนิ่งและปลง ยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้นกับตนตอนนั้น ยอมรับกรรมที่ถูกสังคมด่าว่าฆ่าลูกตัวเอง