พลองเป็นไม้พุ่มยืนต้นขนาดเล็กถึงขนาดกลางไม่ผลัดใบ ลำต้นตรง เรื่องยอดเป็นพุ่มกลมแตกกิ่งก้านต่ำ ความสูงประมาณ 5-7 เมตร ขยายพันธุ์ด้วยวิธีการเพาะเมล็ด เติบโตได้ดีในที่ค่อนข้างชื้นชอบแสงแดดแบบรำไร มักพบได้ในป่าดิบแล้ง ป่าคืนสภาพและตามป่าเบญจพรรณแล้งทั่วทุกภาคของประเทศไทย
ใบ : เป็นใบเดี่ยว ออกเรียงสลับตรงข้ามปลายกิ่ง ลักษณะช่วงโคนแหลมมน ปลายเรียวแหลม หนา สีเขียวเข้ม ใต้ใบสีเขียวอ่อน ผิวเรียบมัน ยาวราว 12 เซนติเมตร ดอก ออกเป็นกระจุกตามซอกกิ่ง กลีบดอกจะเชื่อมติดกับรองกลีบเป็นรูปถ้วย 5 กลีบ ดอกตูมสีชมพู ดอกจะบานพร้อมกัน สีม่วงแกมสีน้ำเงินสวยงาม ออกปีละครั้ง ช่วงเดือนกุมภาพันธ์-เมษายน
ผล : เป็นรูปทรงกลมหรือกลมรี (คล้ายผลหว้า) ผลอ่อนเป็นสีชมพูอมม่วง เมื่อแก่จัดสุกจะมีสีม่วงแดงดำ หรือเป็นสีน้ำเงินเกือบดำ
สรรพคุณของพลอง
. เนื้อไม้และรากใช้ฝนหรือต้มดื่มเป็นยาแก้ไข้ แก้ไข้พิษ ไข้หัด (เนื้อไม้, ราก)
. เนื้อไม้และรากใช้ฝนหรือต้มดื่มเป็นยาถอนพิษผิดสำแดง ดับพิษร้อน และดับพิษภายในต่างๆ (เนื้อไม้, ราก)
. ใบใช้เป็นยาแก้ไฟไหม้น้ำร้อนลวก ไม่ทำให้เกิดเป็นแผลเป็น และช่วยดับพิษปวดแสบปวดร้อน (ใบ)
ภาพ : อุทยานแห่งชาติภูหินร่องกล้า
ที่มา : สำนักบริหารพื้นที่อนุรักษ์ที่ 11 (พิษณุโลก)